12 Ιουλ 2010

μοιραίο μου ημερολόγιο..μέρος πέμπτο (και τελευταίο?)




Ξέρω τι θα μου πεις. Πως αν τύχαινε να την καλέσει ο Κυριάκος, θα 'βγαινε ο αριθμός στο κινητό της και θα υποψιαζόταν. ΑN το πρόσεχε. Κι ότι όταν θα γυρνούσε ο Κυριάκος κι έψαχνε να βρει τι γίνετε, στο τέλος θ' ανακάλυπτε τα πειραγμένα στοιχεία. Όμως όσο καλό κι αν είναι ένα σχέδιο χρειάζετε και τύχη, έτσι δεν είναι; Και τι λένε για την τύχη; Ότι ευννοεί τους τολμηρούς. Μάλιστα!

Τους είχα βέβαια όλους αυτούς τους φόβους και γι αυτό καθόμουν σ' αναμένα καρφιά (με καρφιά πάει αυτό ή με κάρβουνα; τεσπα) και προσπαθούσα να προβλέψω τις αντιδράσεις της. Τι κάνει μια γυναίκα θυμωμένη, έξαλη, όταν υποχρεώνετε να περιμένει; Εγώ ας πούμε θα 'περνα την κολητή μου. Όμως δεν έχω πια κολητή κι ίσως ούτε κι εκείνη να μην έχει. Έλεγα σκέψου Ματίνα, σκέψου-σκέψου-σκέψου! Είσαι σπασμένη, τσαντισμένη, δεν έχεις να πας πουθενά μεσημεριάτικα, δεν έχεις κανέναν να μιλήσεις και κάνει αφόρητη ζέστη. Τι κάνεις; Εύκολο. Μπαίνω στο μπάνιο να δροσιστώ και να χαλαρώσω. Ωραία λοιπόν, στήσου και περίμενε. Κάνε και καμιά προσευχή. Τηλέφωνο ή μπάνιο, τηλέφωνο ή μπάνιο; Μπίνγκο! Δηλαδή μπάνιο! Το παράθυρο του μπάνιου τους βλέπει στη βεράντα (αμέσως μετά τη μπαλκονόπορτα του καθιστικού. Δεν περνά λίγη ώρα και το βλέπω να κινείτε. Το στερεώνει στην ανάκλυση. Με όσο θράσος έχω και δεν έχω καβαλώ ξανά το χώρισμα και πηδάω όσο ποιο αθόρυβα γίνετε. Πλησιάζω προς το μπάνιο. Ωραία, ακούγετε το νερό που τρέχει. Περιμένω δυο λεπτά καλού-κακού κι ύστερα στη μπαλκονόπορτα. Είναι κλειστή αλλά ευτυχώς ξεκλείδωτη. Τη σέρνω απαλά ίσα για να τρυπώσω. Πού πέταξε το κινητό της; Ελπίζω να μην το απενεργοποίησε. Κι όμως, είναι πάνω στο τραπέζι. Ανοιχτό! Γρήγορα-γρήγορα βάζω ξανά τον αριθμό του Κυριάκου στη θέση του δικού μου. Ύστερα βρίσκω το sms που της έστειλα (που έστειλε ο Κυριάκος υποτίθετε) και το διαγράφω. Προσοχή! Κάτι ακόμα σημαντικό. Πάω στις εξερχόμενες και σβύνω την κλίση προς τον αριθμό μου. Μια χαρά! Και τώρα γρήγορα έξω. Καβάλημα τα κάγκελα και σπίτι μου σπιτάκι μου! Όλα πήγαν τόσο καλά...σαν να κρατούσα ένα μαγικό ραβδί. Αλλά ξέρω πως δεν ήμουν εγώ, ήταν αυτή...η μοίρα. Εγώ μονάχα το σκεφτόμουν. Το σκεφτόμουν, το σκεφτόμουν και το ήθελα γι αυτό και ήταν μοιραίο να γίνει. Μοιραίο ημερολόγιό μου.

Και τώρα εκείνη έχει φύγει! Τόσο απλά. Σηκώθηκε κι έφυγε, ξεκουμπίστικε πάει να πει. Χτες το βράδυ αφού βρηστήκανε. Ότι βρηστήκανε δηλαδή το υποθέτω, δεν μπορούσα ν' ακούσω. Μέσα στο σπίτι με το κλιματιστικό στο φουλ και τις πόρτες κλειστές. Βλέπεις αυτή δεν είναι σαν κι εμένα την ξεδιάντροπη να διαλαλεί τις πομπές της! Φαντασία όμως έχω μπόλικη. Θες να στα αναπαραστήσω; Πολύ ευχαρίστως.

Εκείνος: Γεια σου μωρό μου! Έχει μια ζέστη έξω!
Εκείνη: ...
Εκείνος: Δεν μου μιλάς; Τι κάνεις εκεί; Τι είναι αυτές οι βαλίτσες;
Εκείνη: ...
Εκείνος: Μωρό μου, τι έχεις; Τι έγινε; Γιατί δε μιλάς;
Εκείνη: Κυριάκο, ένα πράγμα θα σου πω μονάχα. Είσαι μεγάλος ξεφτίλας!
Εκείνος: Τι πράγμα; Καλέ τι έπαθες;
Εκείνη: Τρελάθηκα!! Πες το! Εκεί δεν το πας; Να με βγάλεις τρελή!
Εκείνος: Μα όχι, τι λες. Απλά δεν καταλαβαίνω...
Εκείνη: Κυριάκο, φύγε από μπροστά μου γιατί δεν ξέρω κι εγώ τι θα κάνω! Φύγε σου λέω!
Εκείνος: Ε ωραία, χτύπα με, τι να πω... Οδηγώ τόση ώρα μες στη ζέστη, εδώ έχει δροσιά πού να πάω; Κι ούτε μπορώ να σ' αφήσω να φύγεις έτσι...
Εκείνη: Τι να σου πω!... Είσαι φοβερός ηθοποιός...μεγάλο ταλέντο! Τι κάνατε με τη μικρή όταν σας χτυπούσα το κουδούνι; Σηζητούσατε για τα αισθήματά της; Τη συμβούλευες σαν...μεγάλος αδερφός; Και το μύνημά της απ' τη μνήμη του κινητού μου πότε το έσβυσες; Την ώρα που ήμουνα στο μπάνιο; Μπήκες σαν τον κλέφτη στο σπίτι μας κι άρχισες να πειράζεις το τηλέφωνό μου, είσαι μαλάκας ρε, μεγάλος μαλάκας (κλαίει...ή του χιμάει, εξαρτάται ποια εκδοχή προτιμάς, τη μεξικάνικη ή τη βραζιλιάνικη;)
Εκείνος: Τι λες; Για ποιο μύνημα μιλάς; Τι είναι αυτά που λες;
Εκείνη: Το μύνημα που πήγες να της στείλεις και κατά λάθος το 'στειλες σε μένα. Που της έδινες ραντεβού. Κι ήρθες και το σβυσες για να μην έχω στοιχία.
Εκείνος: Ριτα, δεν έστειλα εγώ μύνημα, ούτε σ' εκείνην ούτε σ' εσένα
Εκείνη: Και τότε ποιος το στειλε; Πήρε κανείς το τηλέφωνό σου; Κι αφού έγώ σε κάλεσα και το άκουσα που χτυπούσε μες απ' το σπίτι της. Και σας άκουσα που μιλούσατε και κάτι σπάσατε. Και στεκόμουνα σα μαλάκας στην πόρτα να χτυπάω και να μην μου ανοίγετε. Δεν είμαι μαλάκας εγώ Κυριάκο, αν θες μαλάκα να τα φτιάξεις μαζί της! (κάποια κατινιά θα πέταξε το σούργελο, δεν μπορεί)
Εκείνος: Ρίτα...
Εκείνη: Μη! Μην τολμήσεις...Μη με κοιτάς έτσι σαν να είμαι τρελή γιατί θα σου βγάλω τα μάτια! Φεύγω, δεν κάθομαι στιγμή...ή μάλλον...όχι να τρέχω και μες στον καύσονα...θα φύγω μόλις πέσει ο ήλιος. Μέχρι τότε για το καλό σου μην πεις τίποτα...άσε με να ηρεμήσω και βλέπουμε. Θα... τα ξαναπούμε κάποια στιγμή.

Πώς με βρίσκεις ημερολογιάκι μου; Κάνω για συγγραφέας; Και το καλύτερο δεν στο 'γραψα. Χτες το βράδυ κοιμήθηκα σαν πουλάκι. Ένιωσα ξαφνικά ήρεμη και ξέρεις και τι άλλο; Δυνατή! Αυτό ακριβώς, δυνατή. Δυνατή γκόμενα κύριε Κυριάκο μας. Τι νόμιζες!
Ωχ, κατά φωνή! Το πουλάκι μου βγήκε στο μπαλκόνι. Έχει κάτι μούτρα σαν




Κυριάκο μου Κυριάκο μου Κυριάκο μου

τι έκανα




Παρασκευή 25 Αυγούστου

Πώς μπορώ και γράφω Η καρδιά μου είναι σπασμένη το μυαλό μου νεκρό Πρέπει όμως να συνεχίσω να μαζέψω τα κομάτια μου και να συνεχίσω Στο κάτω-κάτω δεν έφταιγα εγώ Εκείνος έφταιγε Γαμώτημουγαμώτη μουγαμώτη Γιατί να το κάνει αυτό Ύστερα απ' όλο αυτό το Κουβεντιάζαμε τόσο όμορφα Πρέπει να είμαι δυνατή Δυνατή Με ρώτησε τι γράφω τι γράφω ποιήματα του είπα αλλά δεν με πίστεψε δεν τώρα το ξέρω πως δεν με πίστεψε γιατι Κυριάκο μου Έτσι τον είπα Κυριάκο μου Τι κάνεις Κυριάκο μου του λέω Κοίτα Ματίνα δεν είμαι ο Κυριάκος σου πρέπει να το καταλάβεις αυτό και μετά με ρωτούσε τι έγινε Η Ρίτα λέει δεν μπορώ να ζήσω μακριά της κι ύστερα ξανά τι έγινε τι έγινε και το κεφάλι μου πάει να σπάσει λέει το κεφάλι του πάει να σπάσει μήπως έχεις κανένα παναντόλ απ' αυτά τα έξτρα να κοιτάξω του λέω δεν ξέρω και μπαίνω μέσα αληθεια πηγα να ψαξω αλλα το σκεφτηκα μόλις ανοιξα το ντουλαπι το κατάλαβα κι έτρεξα το ημερολογιο είναι πανω στο τραπέζι έτρεξα κι αυτός αυτός σε κρατούσε στα χέρια του είχε περάσει από πάνω από χίμηξα σαν τρελή να του το πάρω και μετάμεταμετα

μετα ήταν τέταρτος όροφος κάτω στις πλάκες κι εγώ ούρλιαζα ένα ουρλιαχτό όσο ο φόβος μου

Κυριακή 27 Αυγούστου

Τώρα είμαι ήρεμη. Ο μπαμπάς γύρισε Παρασκευή βράδυ. Ήρθε ξανά η αστυνομία και ρωτούσε. Νομίζουν μάλλον πως είναι αυτοκτονία. Φαίνεται πως κανείς δεν είδε τίποτα. Εσένα καλού-κακού σε είχα κρυμένο, αλλά φοβάμαι Δεν ξέρεις ποτέ Ήρθε κι αυτή βέβαια σαν τη χαροκαμένη χήρα Σκατά γαμώτη μου...ΕΙΝΑΙ χαροκαμένη χήρα
Αλλά είμαι ήρεμη εγώ δεν έφταιγα σε τίποτα το ξέρεις εσύ το ξέρεις ημερολογιάκι μου Σκέφτηκα πολύ, μην τρομάξεις μ' αυτό που θα γράψω σκέφτηκα να σε κάψω ή να σε κόψω κοματάκια-κοματάκια και να σε πετάξω στην ανακύκλωση. Όμως δεν θα το κάνω μη φοβάσαι. Είμαστε πια δεμένοι είμαστε τόσο δεμένοι εμείς οι δυο είσαι το μόνο που έχω ο μόνος ο μόνος που ξέρει ότι δεν έφταιγα

Δευτέρα 28 Αυγούστου

Κόσμος πάει κι έρχεται. Σήμερα ήταν η κηδεία. Φυσικά δεν τόλμησα να πάω. Έκανα την άρρωστη. Άκου τι άλλο σκέφτηκα δεν μπορώ να σε αφήσω εδώ μέσα μου φαίνεται τρομερά επικίνδυνο. Μπορεί κάποιος να έχει δει τίποτα και να 'ρθουν με κανένα ένταλμα να ψάξουν, ξέρω γω. Μου 'ρθε όμως μια ιδέα (δεν λέω πάλι σατανική, είδες τι πάθαμε την άλλη φορά, είναι όμως νομίζω πραγματικά καλή ιδέα). Χρειάζομαι κάποιον να σε κρατήσει για λίγο καιρό και μιας που δεν έχω κανέναν σκέφτηκα...το ταχυδρομείο! Πώς σου φαίνεται, σούπερ; Θα σε στείλω συστημένο σε ανύπαρκτη διεύθυνση και φυσικά θα σ' επιστρέψουν εδώ. Ύστερα θα καθυστερήσω να σε παραλάβω κι αυτοί θα σε κρατάνε ωραία-ωραία φυλαγμένο στην αποθήκη τους. Το ξέρω γιατί μου 'χει ξανατύχει. Θα πάω αύριο κιόλας. Πρωί-πρωί. Σκέφτηκα και τη διεύθυνση που θα βάλω Ευαγγελιστρίας 54 Μοσχούπολη, μέναμε παλιά, μόνο μέχρι το 40 φτάνει, Θα βάλω κι έναν άσχετο παραλήπτη, ας πούμε Ευριδίκη Τράγου...αποκλείεται να υπάρχει γυναίκα με τέτοιο όνομα. Μην ανησυχείς καλό μου, θα είσαι μια χαρά. Κι εγώ θα είμαι μια χαρά. Είμαι μια χαρά. Δεν σου 'πα. Το βράδυ μου 'ρθε κι η σκασμένη η περίοδος. Αυτό θα πει πως ηρέμησα. Γυρίζω σελίδα. Είναι συμβολικό. Όλα θα πάνε καλά από δω και πέρα.



παραδόθηκε την 9-9-2009 από την κυρία Τράγου Ευριδίκη
κάτοικο Μοσχούπολης
, οδός Ευαγγελιστρίας 34
ο αξιωματικός υπηρεσίας
αρχιφύλαξ Στυλιανός Διομήδης