Πήρα το μήνυμα. Πώς πέρασε ο καιρός;
Πότε κινούσαμε αργοναύτες για την Τροία!
Ευχές μου γράφεις, στα εκατό, να ’μαι γερός
κι ότι η ζωή αρχίζει στα πενήντα τρία.
Γέλασα, μα σ’ ευχαριστώ όπως και να ’χει.
Να ’στε καλά στο σπίτι και τα συναφή.
Τ’ ήταν κι αυτό το φετινό! Όλοι μονάχοι,
απ' τις οθόνες μας να ψάχνουμε επαφή.
Κείνο το γράμμα το παλιό που μου ’χες στείλει...
Δεν σου απάντησα μα το ’χω φυλαχτό.
Τώρα ποστάρω απ’ της γωνιάς μου τη Βαστίλη
κι αναρωτιέμαι, να ξενοιάσω ή να σκιαχτώ;
Το ’λεγα πάλι φέτος να ’ρθω να σε δω
μα είναι το Κάρμα μια ξεφωνημένη τσούλα.
Σε βλέπω ίνσταγκραμ κι είναι σαν να ’σαι εδώ
Φιλιά με αγάπη! Και μια χαρωπή φατσούλα.
