κάτι βραδάκια σαν κι αυτό που με παιδεύει
σαράκι η σκέψη σου ενθύμιο από τα χτες
έρχονται λάγνες σκοτεινές αγαπημένες
σαν τις γαλέρες φορτωμένες πειρατές
οι Λέξεις -πλάσματα θαρρείς που διαφεντεύει
η θύμησή σου- βρίσκουν διάπλατα ανοιχτές
όλες τις πόρτες τάχα απρόσεχτα αφημένες
έτσι κομμένες και στα μέτρα σου ραμμένες
στήνουν εντός μου τον πανάρχαιο τους χορό
νότες φορούν κι από βαθιά τους ξεπηδάνε
κόσμοι απέραντοι που πια δεν τους χωρώ
να τις κρατήσω στο χαρτί θέλω γραμμένες
μα όπως εσύ που κάποτε είπες "προχωρώ"
λέω καλύτερα ελεύθερες πως θα 'ναι
εικόνα: m.c.escer, liberation
