9 Μαΐ 2010

πίσω



Μοιάζει μ' αρχή μα, ξέρω, ειν' η κατάληξη.
Α, ποιος θα πει για πού τραβά ένας βίος!
Πόσες σκιές και πόση νύχτα μια κάποια άνοιξη
μες στη φωτιά φωτίζονται αιφνιδίως..

Σκηνές κλισέ μες στο καλειδοσκόπιο.
Να το παιδί! και πίσω του ο γάμος.
Κι αυτός ο χτύπος σαν καρδιά σε στηθοσκόπιο,
ο χρόνος που σκορπά καθώς η άμμος.


Της μοίρας νήματα, απλά που υφαίνονται!
Παιδιά, ναι, πάντα το 'θελα να έχω.
Νιάτα γεμάτα και ζωή κι όσα δεν φαίνονται
που υπήρξα κάποτε, όμως προτρέχω..

Θυμάμαι πίσω στο Πανεπιστήμιο
Τα "σούρτα-φέρτα" και τις εξετάσεις.
Έρωτες, δάκρυα, σινεμά και "να 'βρεις τίμιο",
που μου 'λεγες, "παιδί να τα ταιριάσεις"


Πιο πίσω. Πόθους και κρυφά αγγίγματα.
(Θυμάμαι και τον πρώτο μου, ένας βλάκας!)
Τις μύχιες σκέψεις, τις φοβίες, τα αινίγματα.
Θυμάμαι τα όσα είπα "ναι" της πλάκας.

Τις εκδρομές, το πρώτο μου ποδήλατο
και πώς φοβόσουν μάνα μην χτυπήσω.
Το σταυρουδάκι στο λαιμό που μου 'χες φυλαχτό,
τις κούκλες μου και πίσω, ακόμα, πίσω


μωρό στην κούνια που με είχε δείρει ο
πατέρας γιατί έκλαιγα κι ακόμα
θυμάμαι πίσω, μάνα, εκεί στο μαιευτήριο
"καλότυχο" που σου 'πε η νοσοκόμα.