10 Ιαν 2009

μονόπρακτο


μικρή σκηνή με δυο καρέκλες στο ημίφως
δύο σκιές σκυμμένες πάνω στο τραπέζι
στο βάθος κάτι σαν φωνές παιδιών ή μήπως
μια τηλεόραση που αφέθηκε να παίζει

χαρτιά κρυμμένα φυλαχτά μες στα μανίκια
μισές κουβέντες και κοσκινισμένα λόγια
στο πίσω μέρος του μυαλού τα ημερολόγια
τα τρέχοντα έξοδα τα χρέη τους και τα νοίκια

ρομάντσο με αύρα εξωτική στο εξώφυλλό του
κι ένα στο κέντρο του ναυάγιο σαν κρεββάτι
αυτή με σθένος και συγκέντρωση ακροβάτη
αυτός με ακρίβεια αυτόματου πιλότου

γκαμπί της νύχτας η ατέλειωτη βαριάντα
αντίκρυ οι δυο τους με το ίδιο πάντα μένος
σε μια σκακιέρα καθισμένοι απ' τα τριάντα
κι ακόμα μήτε νικητής μήτε ηττημένος




* γκαμπί (σκακιστικός όρος) : θυσία
* βαριάντα (σκακιστικός όρος) :
σειρά προκαθορισμένων κινήσεων

στην εικόνα οι ζωγράφοι Max Ernst και Dorothea Tanning