συννεφάκι

Αν έχεις ένα όμορφο θλιμμένο προσωπάκι
Κι αν τα ματάκια σου μιλούν για νύχτες μοναξιάς
Κι αν τρυφερά πλαγιάσαμε στο ίδιο συννεφάκι
Ποιο βήμα θα μας άντεχε κοινής περπατησιάς

Οι μέρες είναι σιγανές που μήτε τις ακούμε
Αθόρυβα περνά ο καιρός στις μύτες των ποδιών
Ω τίποτα δεν έχουμε μονάχα ν' αγαπούμε
Μονάχα τα σπασμένα παιχνίδια των παιδιών

Και τι να κάνω για όλ' αυτά που τίποτα δεν έχω
Ένα σου γέλιο ένα σου δάκρυ μόνο -τι ζητώ
Τόσο απαλή η βροχούλα αυτή που πια δεν την αντέχω
Τόσο ζεστή στα χέρια μου η καρδιά που σου κρατώ

1987/2008