19 Ιουλ 2017

barcelona

Το πήρα απόφαση λοιπόν, αυτό το θέρος δεν έχει ξάπλες και χαρές στην παραλία. Σαν ορκισμένος μαρξιστής κι ανάρχας βέρος θέλω να κάνω διακοπές στους bombarderos στην μαγεμένη, εξωτική Καταλονία.

Εκεί που όλοι τριγυρνούν με φισεκλίκια. Εκεί που τρώνε τους αστούς για μεσημέρι. Εκεί που γίνεσαι μεμιάς δεκαοχτάρης. Θα πάω να βρω ξανά της νιότης μου τα δίκια εκεί στη χώρα του Ντουρούτι και στα μέρη και ας φιλάει τον my ass ο Προβατάρης.

Γι’ αυτό παράτα Lonely, Booking και Trivagos. Τι θέλω εγώ μες στου Bordeau τον αμπελώνα; Να κάνω τι στα Fiji και στα Galapagos; Δεν με χωράει εμένα της Real ο πάγκος. Θέλω Cristina, Vicky, Messi, Barcelona.