του ωραίου τριχώματος η στιλπνότης
η απαλότητα της αφής
περί αναγκαιότητος ή μη τον έκανε να στοχάζεται
των πραγμάτων
όταν προκλητικά στα πόδια του τριβόταν
ή την κοιλιά ξεδιάντροπα γυρνούσε να χαϊδευτεί
κείνος θ' αναρρωτιόταν σίγουρα αν το χάδι
μια αναγκαιότητα συνιστούσε για τον ίδιο
ή για τη γάτα
με μαθηματική ακρίβεια η σκέψη του
στον Άγγλο θα ξεστράτιζε ειδήμονα
μην ίσως κι ο Δαρβίνος δε συνήθιζε να χαϊδεύει μια γάτα
ή τι σημασία μπορεί να είχε κάτι τέτοιο για την εξέλιξη
των ειδών
ίσως να είχε από καιρό συμπεράνει
τ' ανώτερα ζώα συχνά πως το μη
αναγκαίο επιζητούν ως ευχάριστο
κάτι που θα δυσκολευόταν πολύ ακόμα να προσδιορίσει
κι ύστερα πάλι
σ' ένα αμφιθέατρο γεμάτο γατούλες με την επιθυμία να χαϊδευτούν
κι εξίσου βέβαια επιθυμητές ν' αναλογίζετο
πως δεν μπορούσε όσο κι αν το 'θελε αυτός
να τις χαϊδέψει
αν είχε όντως μια γάτα ενδεχομένως
ν' αναρρωτιόταν πόσο η έκφραση έχω μια γάτα είναι ακριβής
τη στιγμή που ολοφάνερα το ζώο δεν του ανήκε
κι ίσως το βλέμμα της το γατίσιο
περί της μη αναγκαιότητος του μιλούσε
των στοχασμών
