και στο ταβάνι λίγες πήχες ουρανό
φωτιά ν΄ αρπάξω να νικήσω το κενό
να ισορροπήσω δυο σταθμά στα δυο σου μέτρα
δώσε μου μάτια να γεμίσω την ψυχή μου
λάμιες εικόνες από κόσμους φωτεινούς
μιας άλλης Άνοιξης που δεν τη φέρνει ο νους
μα στο ξυράφι της μετράει την αντοχή μου
ξανθοί γυαλοί χαμένοι μέσα στ΄ αρμυρίκια
αμπέλια ξέφραγα το χέρσο της κορμί
με το τριφύλι μες στην κάθε του σχισμή
γυμνό που στόλισε της Νάξου τα χαλίκια
το μαύρο θα σε κυνηγάει της Σαντορίνης
όσο κι αν πας να το ξορκίσεις στο χαρτί
της Σέριφός σου της παλιάς το βιολετί
φαρμάκι γίνεται τις νύχτες και το πίνεις
κάμποι τα στάχυα τους χαλί κι όλο πηγάδια
με τους βαλτότοπους να κρύβονται οι ξωθιές
κορμιά που σμίγουν πίσω απ’ τις ξερολιθιές
τυφλοί του χρόνου που φωτίζουν τα σκοτάδια
ρίξε Σαπφώ, χρυσή βροχή τα ωραία μαλλιά σου
τα στήθη κάλυψε με ξαφνικήν αιδώ
στη Λέσβο σ΄ έχασα και σ΄ ήβρα πάλι εδώ
στα καταπράσινα να κρύβεσαι της Θάσου
στα Τέμπη ο Πάνας κυνηγάει την Αταλάντη
στην Αρκαδία τις Νύμφες καίει ο πυρετός
ψηλά απ΄ το Πήλιο της Θεσσαλικής νυκτός
στέλνει σινιάλο ο Χείρων του Παπαδιαμάντη
όπου κι αν πήγες σε πληγώσαν και στις Πλάτρες
τ΄ αηδόνια δε σ΄ αφήσανε να κοιμηθείς
τ΄ αμάλθειο κέρας σου πια πάψε να ποθείς
σκάψαν στοές στον Ψηλορείτη οι στρατολάτρες
προβιά φορείς μα νύχτα αφήνεις τη Νεμέα
στον Άθω μπλέκεσαι με τους προσκυνητές
πρωί στ’ Ανάπλι κι ανοιχτά από τις ακτές
υψώνεις στο άλμπουρο τη μαύρη σου σημαία
φυλές βαρβάρων συρφετός και τ΄ Αργοστόλι
χαμένο μέσα σε μι΄ αλλόκοτη βοή
κυνηγημένος του Λαέρτη ένα πρωί
έριξ΄ ο γιος εδώ στερνό αραξοβόλι
εάλλω η Πόλις ο τροχός έχει γυρίσει
καμπάνες πένθιμες σκεπάζουν το Μυστρά
χωρίς σανδάλια η Αφροδίτη και γλυστρά
κυρά στη Μήλο πέφτει εταίρα στο Παρίσι
τώρα σαν άδικη κατάρα μου φωνάζεις
στ΄ Αλβανοχώρια της Ηπείρου που γυρνάς
στη Σαλονίκη και στον Πόντο με γεννάς
μα στην Αυλίδα όπως παλιά με θυσιάζεις
νερά του Ευρίπου και καημοί που ξεχειλάτε
τσι Κρήτης μέθυσέ με απόψε τσικουδιά
παίχτε λυράρηδες κι εσείς μωρέ παιδιά
χάρισμα πόχετε το Χάρο να γελάτε
ζωγράφισέ μου το Θεό σε μι άσπρη πέτρα
δώσε μου βέλος και καρδιά να ματωθώ
στου τραγουδιού τη γλύκα ν΄ αποκοιμηθώ
να ονειρευτώ μια κόρη αστόλιστη πλανεύτρα
