και στων χειλιών σου τη μικρή τη χαραμάδα
σεντόνι πάνω στο κορμί σου ν’ απλωθώ
να κρύψω τ’ άσπρο απ’ των μηρών σου τη χλωμάδα
κι ύστερα νύχτα ονειροβάτης να πνιγώ
μες στων ματιών σου ένα μισοσβησμένο δάκρυ
μες στων ματιών σου ένα μισοσβησμένο δάκρυ
από μακριά κινείς τα νήματα κι εγώ
ξυράφι σκίζω τον καμβά σου απ' άκρη σ' άκρη