μπρος στο λευκό συχνότατα στέκω συλλογισμένος
χαρτί ως άλλοι χάσκουνε ενώπιον βιτρινών
εκεί την ματαιότητα της τέχνης μου θρηνών
ξεσπώ με αγανάκτηση και κάθε λογής μένος
έστω να υποθέσουμε πως αγαθή ποια μούσα
στο πρόσωπό μου έβρισκε έναν Λόρκα ένα Ρεμπώ
πες μου σαν τι θα κέρδιζα π' όταν βρε Χάρε μπω
στο μάτι σου απ' τη μοίρα τους άλλη δεν θα τολμούσα
να ελπίσω (...κι έχω αυτόν τον αλητήριο
που ποιος Αρθούρος με ρωτά ποιος Φεδερίκο
θέλει η φωνή λες να υψωθεί μα πού να βρει ήχο
μες στο λευκό κυλάει χαρτί το δηλητήριο...)
εικόνα: J.Pollock, untitled
